عبارت ازمنزلت ومرتبتي است

 كه بنده به واسطه آداب

 خاص وتحمل سختي

 بدان نائل مي شود.

بين عالم ناسوت(مُلك)وجبروت

واقع است.عرفا به آن

ازعالم غيب ومعني

 تعبيركرده اند.

ظاهركردن هويت را گويند.

ونيز،طريق طلب است و

حبل المتين عارف.

فيض الهي است كه شامل

 سالك الي الله شود وسُكر

ِ معرفت است كه اهل

 طريق رادست دهد.

عالم لاهوت ونيز باطن عارف

كامل است كه درآن،شوق

 وذوق عوارف الهي

 بسيار باشد.

مقام مناجات راگويندبه

طريق محبت.

نيروبخشيدن معشوق است

عاشقان را درعشق ومحبت.

ونيز التفات وپاسخ نياز

سالك راگويند.

كنايه از توبه وانابه و

زهد وعبادت است.

مناجات راگويند.

آن چه اِخبار از

عنايت حق دهد.