درلسان عرفا صفت علم

الهی راگویند.

دراصطلاح تجلی راگویندونیز

به معنی مردکامل،مرشد

وولی به کارمی رود.

شبی است که سالک الی الله به تجلیات

 خاص واصل می شودووصول وی

 درمعرفت آغاز می گردد.

کنایه ازسُکرمحبت وجذ به حق

است.عشق وذوق سکررا نیز

به شراب تشبیه کرده اند.

همان معرفت است که خداوند به

 هرکه خواهد عطا کند.

سخنانی است که درحال وجد

وبی خودی ازاهل معرفت صاد

رگرددوشنیدن آن برارباب

ظاهر دشوارآید وبدگمانی

 وانکاررا سبب شود.

دراخلاق وعرفان اعتراف به

 نعمتهاست به دل وزبان.

نورخدای تعالی راگویندونیزبه

 معنی وجودآد می،باطن،

عمل باطنی،عمل نیک

وبدآدمی است.

کتاب ابوعلی سینا

حالتی است مخصوص عارفان

 وسالکان که نتیجه دوام حضور

 ویا حالی است،واغلب درسماع،

عارض می شود